سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا
17
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ18 فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ19 ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ20 ثُمَّ نَظَرَ21 ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ22 ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ23 فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ24 إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ25 سَأُصْلِيهِ سَقَرَ26 وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ27 لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ28 لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ29 عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ30 وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ31 كَلَّا وَالْقَمَرِ32 وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ33 وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ34 إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ35 نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ36 لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ37 كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ38 إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ39 فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ40 عَنِ الْمُجْرِمِينَ41 مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ42 قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ43 وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ44 وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ45 وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ46 حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ47
و بزودى او را مجبور مىكنم كه از قله زندگى بالا رود (سپس او را به زير مىافكنم)! «17» او (براى مبارزه با قرآن) انديشه كرد و مطلب را آماده ساخت! «18» مرگ بر او باد! چگونه (براى مبارزه با حق) مطلب را آماده كرد! «19» باز هم مرگ بر او، چگونه مطلب (و نقشه شيطانى خود را) آماده نمود! «20» سپس نگاهى افكند، «21» بعد چهره درهم كشيد و عجولانه دست به كار شد; «22» سپس پشت (به حق) كرد و تكبر ورزيد، «23» و سرانجام گفت: «اين (قرآن) چيزى جز افسون و سحرى همچون سحرهاى پيشينيان نيست! «24» اين فقط سخن انسان است (نه گفتار خدا)!» «25» (اما) بزودى او را وارد سقر ( دوزخ) مىكنم! «26» و تو نمىدانى «سقر» چيست! «27» (آتشى است كه) نه چيزى را باقى مىگذارد و نه چيزى را رها مىسازد! «28» پوست تن را بكلى دگرگون مىكند! «29» نوزده نفر (از فرشتگان عذاب) بر آن گمارده شدهاند! «30» ماموران دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار داديم، و تعداد آنها را جز براى آزمايش كافران معين نكرديم تا اهل كتاب ( يهود و نصارى) يقين پيدا كنند و بر ايمان مؤمنان بيفزايد، و اهل كتاب و مؤمنان (در حقانيت اين كتاب آسمانى) ترديد به خود راه ندهند، و بيماردلان و كافران بگويند: «خدا از اين توصيف چه منظورى دارد؟!» (آرى) اين گونه خداوند هر كس را بخواهد گمراه مىسازد و هر كس را بخواهد هدايت مىكند! و لشكريان پروردگارت را جز او كسى نمىداند، و اين جز هشدار و تذكرى براى انسانها نيست! «31» اينچنين نيست كه آنها تصور مىكنند سوگند به ماه، «32» و به شب، هنگامى كه (دامن برچيند و) پشت كند، «33» و به صبح هنگامى كه چهره بگشايد، «34» كه آن (حوادث هولناك قيامت) از مسائل مهم است! «35» هشدار و انذارى است براى همه انسانها، «36» براى كسانى از شما كه مىخواهند پيش افتند يا عقب بمانند ( بسوى هدايت و نيكى پيش روند يا نروند)! «37» (آرى) هر كس در گرو اعمال خويش است، «38» مگر «اصحاب يمين» (كه نامه اعمالشان را به نشانه ايمان و تقوايشان به دست راستشان مىدهند)! «39» آنها در باغهاى بهشتند، و سؤال مىكنند «40» از مجرمان: «41» چه چيز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» «42» مىگويند: «ما از نمازگزاران نبوديم، «43» و اطعام مستمند نمىكرديم، «44» و پيوسته با اهل باطل همنشين و همصدا بوديم، «45» و همواره روز جزا را انكار مىكرديم، «46» تا زمانى كه مرگ ما فرا رسيد!» «47»
متن آهنگ دختر صحرا از سعید آسایش